Jeśli jesteś miłośnikiem ptaków, możesz się zastanawiać, czy szpaki odlatują na zimę. Szpaki są wszystkożercami, które potrafią przetrwać w trudnych warunkach, ale nie zawsze są w stanie przeżyć długie, mroźne zimy. Często migrują do cieplejszych klimatów, by uciec przed surowymi porami roku. Wiosną i jesienią często widuje się je w stadach, można je też spotkać zimą.
Częste miejsca, w których można zobaczyć migrację szpaków wiosną i jesienią
Szprochy są popularnymi ptakami ogrodowymi, które można zobaczyć w dużych ilościach w miastach. Można je także spotkać w parkach i na polach uprawnych. Jednak ich populacja w całej Europie maleje. Prowadzi to do głodu i chorób.
Podczas zimy szpaki migrują na północ. Migracje te są często związane z mniejszą ilością pożywienia. Większość szpaków wraca co roku na swoje tereny lęgowe, ale niektóre gatunki pozostają na tym samym obszarze przez ponad dwa tygodnie.
Najczęstszy czas migracji szpaków
Sztuka to gatunek małego ptaka, który występuje w wielu częściach świata. Pochodzą z zachodniej i południowej Europy, a także zostały wprowadzone do Australii, Meksyku i Kanady. Niektóre populacje migrują w ciągu roku w obie strony, inne pozostają w jednym miejscu.
W sezonie lęgowym samce szpaków budują gniazda w dziuplach drzew, dziuplach dzięciołów lub w budkach lęgowych. Samica szpaka buduje gniazdo z mchu, piór lub liści. Wylęganie się z jaj trwa kilka tygodni.
Sztuka pospolita to agresywny wszystkożerca
Sztuka pospolita, Sturnus vulgaris Linnaeus, to ptak pochodzący z Europy. Należy do rodziny padlinożerców. Żywi się owadami, nasionami, owocami i ziarnem.
W obszarach miejskich ptaki te są uciążliwe. Agresywnie wdzierają się do miejsc gniazdowania innych ptaków. Podczas żerowania przeszukują trawę, glebę i śmieci w poszukiwaniu owadów, nasion i owoców.
Pomimo że szpaki są stosunkowo liczne w większości krajów świata, ich liczebność w niektórych regionach Europy ostatnio spadła. Stanowią one problem w niektórych miastach i na przedmieściach, ale mogą być również korzystne dla rolnictwa, ponieważ pomagają kontrolować szkodniki bezkręgowe.
Szpak zwyczajny migruje na zachód w poszukiwaniu pożywienia
Szpak zwyczajny jest częstym widokiem w Wielkiej Brytanii. Ptaki te zimą migrują na zachód w poszukiwaniu pożywienia. Są gatunkiem z rodziny szpaków (Sturnidae).
Szlaszczki występują na całym świecie, od najbardziej na północ wysuniętego koła podbiegunowego latem do południowego wybrzeża Morza Śródziemnego zimą. Większość szpaków to ptaki osiadłe, ale niektóre są bardzo wędrowne. Niektóre z nich są uważane za szkodniki, inne mają duże zdolności adaptacyjne i szeroki zakres zastosowań.
W sezonie lęgowym szpaki żerują na krótko ściętych trawach, ale jedzą też owoce, nasiona, owady, a nawet śmieci. Są oportunistycznymi żercami i znane są przypadki napadania na inne ptaki.
Szprotki tworzą wspólne grzędy
Szprotki to pospolite ptaki występujące w całej Europie i Ameryce Północnej. Jest generalistą, który żywi się wieloma różnymi pokarmami. Wiosną i latem żywią się owadami, a zimą przechodzą na ziarna. Niektóre z tych ptaków są uważane za agresywne i prześcigają wiele rodzimych gatunków. Mogą jednak bez problemu współżyć z ludźmi.
Gdy szpaki gnieżdżą się w nocy, grupują się w zbiorowe grzędy. Robią to zazwyczaj w miejscach osłoniętych, takich jak klify i lasy. Jest to świetny sposób na ogrzanie się w zimie lub wymianę informacji o miejscach żerowania.
Szczęki zwyczajne są przystosowane do różnych klimatów i obszarów geograficznych
Szczęka zwyczajna (Sturnus vulgaris) jest gatunkiem ptaka szeroko rozpowszechnionym na całym świecie. Ma dwanaście podgatunków. Podgatunki te są przystosowane do różnych warunków klimatycznych i geograficznych. Występują w północnej Afryce, Azji, Europie i Ameryce Południowej.
Mimo szerokiego zasięgu występowania, szpakowi zagraża kilka czynników. Jednym z głównych problemów szpaków jest niski wskaźnik przeżywalności młodych ptaków. Uważa się, że jest to spowodowane zmianami w praktykach rolniczych.
Szprotki są generalistami siedliskowymi
Szprotki są generalistami siedliskowymi, którzy wykorzystują szeroki zakres źródeł pokarmu. Są dobrze przystosowane do zakłóceń i mogą przetrwać na obszarach, które są nieodpowiednie dla innych gatunków. Mogą jednak prześcignąć rodzime gatunki ptaków.
Szprotki mają też upodobanie do dziupli lęgowych. Gniazdują w dziuplach w budynkach, drzewach lub słupach energetycznych. To ułatwia szpakom koegzystencję z ludźmi.
Jednym z głównych problemów szpaka europejskiego jest to, że prześciga on rodzime gatunki północnoamerykańskie gniazdujące w dziuplach. Może to prowadzić do zmniejszenia populacji rodzimych gatunków.
Szczęśniak pospolity migruje z trudnych obszarów, gdzie zimy i lata są zbyt ciepłe, by przetrwać
Szczęśniak pospolity jest średniej wielkości ptakiem o błyszczącym czarnym upierzeniu z metalicznym połyskiem. Jest najliczniejszym ptakiem z rodziny Sturnidae.
Żyje na całym świecie, w tym w Afryce, Azji, Polinezji i Ameryce Północnej. Niektóre populacje szpaka europejskiego zimują w części Afryki.
Są uważane za szkodniki, zwłaszcza jeśli wtargnęły do Twojego ogrodu warzywnego lub żywią się owocami. Jednak pełnią też ważną rolę w rozprzestrzenianiu nasion.
Ptaki te mają zdolność do szybkiego rozmnażania się. Mogą prześcignąć wiele rodzimych gatunków, co może mieć duży wpływ na populacje owadów.