Kiedy facet ma atak paniki, może nie zdawać sobie sprawy z tego, jak długo trwa jego sapanie. Jeśli tego nie wie, może nie być w stanie zareagować na swoje instynkty w sposób, który będzie dla niego pomocny. Dlatego tak ważne jest, by mężczyźni rozumieli, jak funkcjonuje ich serce. Przyjrzenie się anatomii serca może pomóc mężczyznom w lepszym zrozumieniu objawów i sposobów reagowania na nie. Poniżej wymieniono kilka typowych schorzeń serca, które mogą spowodować, że człowiek nagle zacznie dyszeć.
Zatrzymanie akcji serca
Gazowanie po zatrzymaniu akcji serca jest jedną z najbardziej dyskutowanych kwestii wśród pracowników służb ratowniczych. Istnieją pewne dowody na to, że im dłużej pacjent pozostaje bez tlenu, tym mniejsze są szanse na przeżycie. Jednak nie tylko to należy brać pod uwagę.
Najlepszym rozwiązaniem jest szybkie działanie. Zadzwoń pod numer 911 i od razu rozpocznij resuscytację. Może to uratować ważne organy i tkankę mózgową. Nagłe, niespodziewane zatrzymanie oddychania jest jedną z najczęstszych przyczyn zatrzymania akcji serca. Jeśli podejrzewasz, że dana osoba ma atak serca, natychmiast zadzwoń pod numer 911.
W ciągu pierwszych kilku minut po zatrzymaniu akcji serca oddech danej osoby stanie się nieregularny. Może to wyglądać na chrapanie, bulgotanie lub utrudnione oddychanie. Te nieprawidłowe wzorce oddechowe nazywane są oddychaniem agonalnym. Nieprawidłowe wzorce oddechowe często ustępują w ciągu dwóch lub trzech minut.
Gazowanie może być oznaką śmierci lub oznaką powrotu do zdrowia. Jednak odróżnienie tych objawów może być trudne.
Gazowanie może również opóźnić rozpoczęcie akcji reanimacyjnej przez osoby postronne. Z tego powodu ważne jest uświadamianie osobom postronnym różnicy między oddawaniem gazów a oddychaniem. Edukacja osób postronnych na temat tego, jak rozpoznać oznaki ataku serca, może pomóc zmniejszyć ryzyko śmierci i zwiększyć skuteczność reanimacji.
Niedokrwienie mózgu
Zwykle duszności są oznaką zatrzymania akcji serca, ale w niektórych przypadkach mogą być także oznaką udaru niedokrwiennego. Ostre niedokrwienie mózgu to stan, w którym dopływ krwi do mózgu jest zmniejszony, co powoduje nieodwracalne uszkodzenie komórek mózgowych.
Najbardziej charakterystyczną cechą niedokrwienia mózgu jest rekrutacja leukocytów do mózgu. Te typy komórek produkują różne mediatory zapalne, w tym cytokiny prozapalne. Niektóre leukocyty stają się makrofagami, rodzajem białych krwinek, które z kolei tworzą środowisko prozakrzepowe, usuwając uszkodzone komórki poprzez fagocytozę.
Inną ważną cechą niedokrwienia mózgu jest rozwój neurozapalenia. Neurozapalenie charakteryzuje się nagromadzeniem kilku mediatorów prozapalnych, w tym cytokin i chemokin. Kiedy te cytokiny i chemokiny wiążą się z integrynami na powierzchni leukocytów, sygnalizują leukocytom zaangażowanie w BBB (barierę krew-mózg) i inne procesy, takie jak fagocytoza, w celu uwolnienia mediatorów zapalnych, które mogą ostatecznie doprowadzić do śmierci komórki.
Nekroza to proces, który zachodzi, kiedy błona plazmatyczna umierających komórek jest rozbijana przez polimerazę poli(ADP)-rybozową. Odpowiednie cechy morfologiczne to wakuolizacja cytoplazmy i rozpad zewnętrznej warstwy błony plazmatycznej.
Choroba wieńcowa
Objawy choroby wieńcowej (CAD) to ból w klatce piersiowej, duszności i utrata przytomności. Jeśli CAD nie jest leczona, może prowadzić do zawału serca lub udaru mózgu. Ważne jest, aby znać objawy zawału serca, aby móc szybko działać i ratować swoje życie.
Kardiolog przeprowadzi badanie fizyczne, za pomocą stetoskopu osłucha serce, a badanie krwi sprawdzi, czy nie ma w niej substancji, które mogą uszkodzić tętnice. Lekarz może zalecić wizytę u dietetyka w celu omówienia zmian w diecie, które mogą pomóc. Może także przepisać leki zapobiegające tworzeniu się skrzepu krwi lub kontrolujące inne czynniki ryzyka.
Gdy osoba doświadcza objawów ataku serca, istnieje duże prawdopodobieństwo, że przestanie oddychać. Jest to spowodowane brakiem tlenu do mięśnia sercowego. Oddychanie jest reakcją mózgu na przetrwanie. Reakcja ta trwa jednak tylko kilka minut. Jeśli ofiara zostanie uratowana przez ratowników, jej szanse na przeżycie drastycznie rosną.
Chociaż nie ma gwarancji, resuscytacja krążeniowo-oddechowa przeprowadzona przez ratowników może stanowić różnicę między życiem a śmiercią. Aż 39% poszkodowanych przeżyło, gdy zostali uratowani dzięki resuscytacji.