Koty nie mają takiego wzroku nocnego jak ludzie. W rzeczywistości wiele z nich w ogóle nie widzi w ciemności. Dzieje się tak dlatego, że ich oczy nie są w stanie dobrze widzieć światła. Dlatego, jeśli chcesz widzieć swojego kota w nocy, musisz znaleźć sposób, by go oświetlić. Ważne jest jednak, by wiedzieć, że światło nie oślepi go. Najpopularniejszym sposobem jest założenie specjalnej obroży z wbudowaną lampką.
Czy koty widzą w nocy?
Koty widzą w nocy lepiej niż ludzie, ale mają też pewne ograniczenia. Na przykład nie widzą w całkowitej ciemności. Potrafią jednak dostrzec obrazy w słabym świetle.
Koty mają z tyłu oczu warstwę odbijającą, która zwiększa ilość światła docierającego do ich siatkówki. Jest to przydatna cecha, kiedy znajdują się w ciemności.
Inną cechą jest to, że mają tapetum lucidum, które odbija światło z przodu oczu, a także wewnątrz oczu. Tapetum lucidum jest również odpowiedzialne za to, że oczy kota świecą w ciemności.
W przeciwieństwie do ludzi, koty mają szczelną źrenicę, która pozwala im lepiej widzieć w ciemności. Koty potrafią również rozpoznawać kolory.
Koty widzą światło ultrafioletowe. Pomaga im to w rozpoznawaniu obiektów w ciemności, ale nie odbierają bogatych kolorów.
Koty mają więcej pręcików w oczach niż czopków. Pręciki skuteczniej pochłaniają światło i mają zdolność wykrywania ruchu. Pręciki służą również do widzenia obwodowego, dzięki czemu mogą rozpoznawać obiekty nawet w słabym świetle.
Koty mają również eliptyczną źrenicę, która pozwala im przyjąć więcej światła niż ludzkie oko. Eliptyczne źrenice są ważne dla widzenia nocnego, ponieważ pozwalają kotu wykorzystać światło w najlepszy możliwy sposób.
Jak dobrze koty widzą w ciemności?
Koty mają doskonały wzrok i widzą w ciemności. Potrafią wychwycić drobne szczegóły, a nawet wykryć ruch. Ich oczy mają gałki oczne, które odbijają światło z powrotem do fotoreceptorów. Jednak koty są krótkowidzami i nie widzą daleko.
Koty mają specjalną strukturę zwaną tapetum lucidum, która odbija światło do siatkówki. Dzięki temu ich oczy świecą w ciemności. Te odbijające światło komórki zwiększają również prawdopodobieństwo, że oko będzie absorbować i przetwarzać światło, które do niego dociera.
Koty widzą lepiej niż ludzie w słabym oświetleniu. Nie widzą jednak tak dobrze w jasnym świetle słonecznym. Ponadto koty nie mają wbudowanego noktowizora, który wspomagałby ich wzrok.
Aby pomóc im widzieć, koty mają pionowo rozcięte źrenice. Szczelne źrenice pozwalają im uchwycić więcej światła w ciemności. Dzięki temu koty lepiej łapią ofiary.
Koty słyszą również dźwięki, których nie słyszą ludzie. Mają specjalny system uszu do słuchania otaczającego je świata. Jeśli kot usłyszy dźwięk o wyższej częstotliwości, prawdopodobnie jest to drapieżnik.
Koty nie widzą kolorów tak jak ludzie, ale widzą bogate kolory. Widzą też różne odcienie szarości.
Czy koty mają lepszą ostrość widzenia niż ludzie?
Koty mają lepszą ostrość widzenia niż ludzie, ale ich wzrok różni się od ludzkiego. Używają innych fotoreceptorów, które pomagają im widzieć kolory i ruch. U kotów występują dwa główne typy fotoreceptorów – pręciki i czopki. Oba znajdują się w siatkówce. Różnice między oczami kota i człowieka można wyjaśnić różnicami między ich siatkówkami.
W ciągu dnia koty mają lepsze widzenie przy słabym oświetleniu niż ludzie. Dzieje się tak dlatego, że ich oko ma warstwę odblaskową, która pomaga im widzieć w ciemności. W rezultacie widzą w słabym świetle sześć razy lepiej niż ludzie.
W godzinach wieczornych koty mają doskonałe widzenie nocne. Ich siatkówka ma warstwę odbijającą światło, co również pozwala im widzieć w ciemności. Z drugiej strony psy nie mają tej zalety. Jednak psy mają większe pole widzenia niż koty, co jest ważnym czynnikiem przy określaniu odległości do obiektu.
W porównaniu z ludźmi koty mają mniej receptorów czopkowych, a więcej pręcikowych. Jest to ważne, ponieważ czopki są odpowiedzialne za widzenie kolorów, a pręty za wykrywanie ruchu. Pręciki są również pomocne w nocy.
Koty widzą w ciemności, ale nie widzą w pełnym kolorze. Ilość ryboflawiny i cynku w komórkach pigmentowych decyduje o tym, jak wiele odcieni jest w stanie dostrzec oko.